Van sloddervos naar poetsmiep

Wie had dat ooit kunnen bedenken. Ik, Amanda van sloddervos naar een poetsmiep? Toen ik nog thuis woonde was mijn kamer altijd 100% een bende. Hoe vaak heb ik geen preek van mijn moeder gekregen dat er later niets van mij terecht zou komen. Dat ik een torrenbak zou worden? Nee, van die Amanda is niets meer over.

Ik heb sinds februari een eigen huisje met mijn vriend, alweer  bijna een half jaar. Wat gaat de tijd ongelooflijk snel. Een zwaar half jaar waarin ik mijzelf zo ontzettend goed heb leren kennen. Maar meer hier over in een ander artikel.

Mijn ouders hadden er niet erg veel vertrouwen in wat het huishouden betreft toen ik ging samenwonen. In mijn eigen kamer bij mijn ouders thuis leek het wel of er iedere dag een bom was ontploft. Op mijn bureau lagen stapels paperassen, mijn was lag door de hele kamer verspreidt en mijn bank diende als opslagplaats. Nee, van opruimen hield ik niet en van schoonmaken al helemaal niet. Er stonden zoveel kleine dingen in mijn kamer dat ik uren bezig was met het schoonmaken van mijn kamer. Ieder ding moest immers afstoft worden..

Toen ik ging samenwonen was het voor mij dan ook echt een must om zoveel mogelijk uit het zicht op te bergen in kasten. Er staan nog steeds wel wat kleine dingen in mijn huis, maar niet zoveel als toen. Ik had thuis ook geen ruimte voor meer kasten of opbergplekken. Ik sloot mijn ogen maar voor de rommel en deed net alsof ik gek was. Ik kon de spullen immers alleen maar verplaatsen, maar netter werd het er niet op. Hoe vaak ik wel geen pogingen met mijn moeder heb gedaan om alles op te bergen, mijn kamer was te klein voor de hoeveelheid spullen die ik had. En dan al niet te beginnen over die legkast voor mijn kleren. Als ik ergens een hekel aan had was het kleding opvouwen. Een andere must toen ik ging samenwonen was voor mij dan ook een grote hangkast voor mijn kleding. Die heb ik inmiddels en voor het opvouwen van kleding draai ik mijn hand niet meer om. Een groot deel hoef ik niet op te vouwen, want dat kan ik nu lekker ophangen. Wat een verademing! Was blijft eigenlijk nooit meer liggen of wordt door mij de volgende dag opgeruimd, omdat ik mij er aan irriteer.

Nu ik alles goed kan opbergen en alles een vaste plek heeft, ben ik een onwijs opruimerig meisje geworden. Wij hebben een heel klein huisje, eigenlijk geschikt voor één persoon dus heel veel ruimte hebben wij niet. Als er al een paar kleine rommeltjes in huis liggen dan geeft dat een enorm rommelige indruk. Ik wil dat alles redelijk opgeruimd is zodat ik mij hier niet aan hoef te ergeren. Ik loop de hele dag door dan ook van alles op te ruimen. Mijn vriend houdt er namelijk van om dingen te pakken, maar ze vervolgens niet terug te leggen Niet dat hij daar wat aan kan doen hoor. Zo is hij nou eenmaal haha. Ik had nooit durven denken dat ik elke dag zou opruimen. Ik? Ik ruimde nooit wat op. Maar nu heeft het zin en toen niet!

Dan nu over naar het schoonmaak en andere huishoudelijke gedeelte. Nu ik de ruimte heb om schoon te maken doe ik dat ook veel vaker. Iedere week stof ik af, ik probeer twee keer per week te stofzuigen, 1 keer in de week te dweilen, om de dag het fornuis schoonmaken, om de dag te wassen, was op te hangen, op te vouwen, in de kast leggen, 1 keer in de week de badkamer goed schoonmaken en tussendoor nog de wc. Ik moet zeggen dat ik vind dat het er redelijk schoon bij ons uitziet. In vergelijking met toen ik nog thuis woonde ben ik 180 graden gedraaid. Ik wist dat je als je moeder wordt volledig om kunt slaan, maar met het huishouden ook? Bij mij in ieder geval wel!

Mijn vader kwam een keer onverwachts langs en stond voor mijn raam. Dit wist ik niet, omdat ik aan het stofzuigen was. Hij stond me te bekijken en was zo verbaasd. Hij zei: ongelooflijk hoe netjes jij aan het stofzuigen bent. Ieder randje neem je mee. Hij had het niet van mij verwacht en zag dat het toch nog goed met mij terecht was gekomen haha. Heb ik toch nog de schoonmaak genen van mijn moeder gekregen (wel wat laat ontdekt). Hoewel ik wel hoopte dat als ik meer kastruimte had het wel goed zou komen en dat gebeurde inderdaad.

Wat voor type ben jij? Een sloddervos of juist een poetsmiep? Of ben je net als ik volledig omgeslagen?